Słownik | Akcesoria do teleskopów | Właściwości | Własne pole widzenia

Im większe własne pole widzenia, tym większe jest również rzeczywiste pole widzenia, w którym można obserwować niebo.
Rzeczywiste pole widzenia obliczamy na podstawie własnego pola widzenia okularu oraz powiększenia, według wzoru:
Rzeczywiste pole widzenia = własne pole widzenia / powiększenie
Z kolei powiększenie wynika ze stosunku ogniskowych teleskopu i okularu.
To, jak duży obszar nieba możemy obserwować, zależy zatem zarówno od własnego pola widzenia i ogniskowej okularu, jak również od ogniskowej teleskopu.

Przykład: okular Super Plössl o własnym polu widzenia 52° i ogniskowej 10 milimetrów daje z teleskopem o ogniskowej 1000 milimetrów powiększenie 100-krotne i pole widzenia 0,52°. Odpowiada to w przybliżeniu średnicy kątowej Księżyca w pełni. Dzięki takiej kombinacji teleskopu i okularu można go obserwować w całości.

Okular o dużym własnym polu widzenia i długiej ogniskowej pokaże duży wycinek nieba. Jeśli wybierzemy okular o krótszej ogniskowej, wzrośnie powiększenie, ale zmniejszy się obserwowany wycinek nieba. Dlatego obserwacje należy zaczynać wykorzystując okular długoogniskowy dający szeroki przegląd, a następnie przechodzić do powiększeń wyższych.