Mikroskopy

Dlaczego są tak duże różnice w cenach mikroskopów? Solidny statyw, wysokiej jakości oświetlenie, optyka skorygowana pod kątem aberracji chromatycznej - to wszystko się liczy.

• Solidny, ciężki statyw, który zapewnia stabilne obrazy i precyzyjne ustawienie ostrości.
• Wysokiej jakości oświetlenie, składające się ze źródła światła, przysłony polowej i kondensora z przysłoną aperturową.
• Optyka skorygowana pod kątem aberracji chromatycznej, składająca się z dopasowanych okularów i obiektywów. Ponadto należy położyć nacisk na możliwość rozbudowy mikroskopu.

Powiększenie nie jest cechą jakościową. Różnice polegają na stabilności mechaniki, wysokiej jakości optyce skorygowanej pod względem kolorystyki i ostrości brzegowej. Na przykład, korekcja ostrości brzegowej może wymagać zastosowania do 9 soczewek. Kryterium jakości jest także oświetlenie, które zapewnia równomierne oświetlenie obiektu. Te trzy elementy muszą być optymalnie do siebie dopasowane. To jedyny sposób na uzyskanie powiększenia o niezbędnym kontraście pozwalającym rozpoznawać pojedyncze detale obrazu.

Optyka planarna oznacza, że całe pole obrazu jest ostre do krawędzi. Ze względu na zakrzywienie soczewek, krawędź obrazu jest nieostra. Ta nieostrość kompensowana jest poprzez zastosowanie kilku soczewek przeciwdziałających. Obiektywy które oznaczone są jako "plan", odgrywają ważną rolę, przede wszystkim w zastosowaniach medycznych czy rutynowych.

Dla normalnych prac mikroskopowych, większe znaczenie ma korekcja chromatyczna. Obiektywy noszą oznaczenia: achromat, neofluar, apochromat.

Współczynnik załamania światła o różnych długościach fal (barwach) nie jest taki sam. Prowadzi to do błędów odwzorowania, kóre widoczne są w postaci kolorowych obwódek.

W przypadku optyki DIN długość tubusu wynosi 160mm, długość parafokalna wynosi 45mm, obiektywy mają jednolite gwinty RMS. Teoretycznie można dzięki temu łączyć wszystkie elementy optyczne mikroskopów różnych producentów. Jednak korekcja chromatyczna nie jest jednolita, co może prowadzić do powstawania kolorowych obwódek wokół obiektów załamujących światło.

W przypadku optyki skorygowanej dla nieskończoności, równoległe prowadzenie wiązki w tubusie umożliwia wydłużenie tubusu. Ma to na celu głównie wprowadzenie dodatkowych elementów optycznych. Ważnym przykładem jest rozdzielacz wiązki, który jest wprowadzany w tor wiązki w celach fotograficznych. Wiązka jest następnie skupiana do obrazu pośredniego przez soczewkę tubusu. Soczewka skupiająca jest ponadto wykorzystywana do korekcji aberracji chromatycznej, dzięki czemu uzyskuje się w pełni skorygowany obraz pośredni.

To z kolei jest ważne w fotografii, ponieważ w przypadku optyki DIN korekcja chromatyczna następuje tylko w okularach, a w mikroskopie trinokularowym wymagana jest soczewka korekcyjna. Kolejnym ważnym obszarem zastosowania jest mikroskopia fluorescencyjna, w której wykorzystuje się różne filtry w tubusie. Oprócz tych zalet, denerwujące światło rozproszone jest minimalizowane dzięki wydłużonemu tubusowi. Wadą jest to, że każdy producent wykorzystuje różne komponenty i dlatego nie są one wymienne.

Oświetlenie Köhlera składa się z czterech elementów:

• kolektora w podstawie mikroskopu,
• przysłony polowej w podstawie mikroskopu,
• kondensora z
• przysłoną aperturową.

W przypadku Köhlera te cztery elementy pracują tak, że przez próbkę przepływa w sposób równomierny równoległa wązka światła.

Dlaczego potrzebna jest przysłona polowa?

Przysłona polowa służy do ograniczenia oświetlonej powierzchni do pola obrazu. W ten sposób unikamy denerwującego światła rozproszonego. Jest ona również pomocna przy centrowaniu kondensora.

Dlaczego potrzebna jest ochrona preparatu?

Długość obiektywu wzrasta wraz z powiększeniem. Szczególnie w przypadku obiektywów z imersją olejową odstęp między obiektywem a preparatem jest bardzo mały. Przy odchyleniu obiektywu preparat może być uszkodzony przez obiektyw ustawiony ukośnie. Sprężynowana końcówka obiektywu zapobiega zniszczeniu próbki.

10x - 40x

• Minerały, znaczki pocztowe, elektronika,
• zastosowania przemysłowe,
• owady, larwy owadów.

40x - 80x

• Komórki roślinne.

40x – 100x

• Większe jednokomórkowce.

100x – 200x

• Pasożyty ryb,
• jednokomórkowce (wirczyki).

400x

• Grzyby, pyłki,
• plemniki,
• krew.

1000x

• Bakterie,
• chromosomy.

Mikroskopy stereoskopowe wciąż jeszcze są w cieniu mikroskopów biologicznych, które zachwycają 1000-krotnym powiększeniem.

A przecież to one są prawdziwymi gwiazdami powiększenia!

W odróżnieniu od zwykłych mikroskopów, stereomikroskopy mają dwa wyjścia okularowe i dzięki temu oferują widzenie stereoskopowe. Oświetlenie padające i przechodzące zapewnia wysoki kontrast i głębię obrazu także w przypadku obiektów nieprzezroczystych. Oświetlenie ukośne i odwzorowanie cieniowania wzmacniają wrażenia 3D ułatwiając wyobrażenie sobie obiektu. Nie ma konieczności korzystania z pracochłonnych cienkich przekrojów i preparatów. Duży odstęp obiektywu od preparatu umożliwia pracę z obiektem, a szerokie pole widzenia pomaga uzyskać dobry przegląd.

Praca ze stereomikroskopami zoom jest niezwykle przyjemna: płynne powiększenie najczęściej mieści się w zakresie od 7- do 45-krotnego. Dzięki optyce parafokalnej, podczas zmiany powiększenia wymagana jest jedynie niewielka regulacja ostrości. W przypadku wysokiej jakości urządzeń, funkcja click-stop zapewnia precyzyjne i powtarzalne obserwacje, ułatwiając pomiary. Poprzez zastosowanie odpowiednich obiektywów nasadkowych wartość powiększenia można podwoić i w ten sposób uzyskać powiększenie 90-krotne, co już wykracza poza swobodne manipulowanie preparatem. Ale poprzez zastosowanie obiektywów nasadkowych możliwe jest także obniżenie powiększenia, dzięki czemu zwiększa się odstęp roboczy.

Zaczniemy od urządzeń, które zostały skonstruowane specjalnie dla edukacji i kształcenia.

Ich cechy to:

• kompaktowy statyw,
• zintegrowane oświetlenie padające i przechodzące,
• solidna optyka,
• mikroskopy na każdą kieszeń,
• na każde wymagania i na każdy poziom nauczania.

Nadają się one szczególnie do klasyfikacji stawonogów i bezkręgowców robakokształtnych, a także ich larw. Można je obserwować żywe lub preparować do badań anatomicznych. Stereomikroskopy zoom są również niezastąpione w zajęciach botanicznych w zakresie morfologii porównawczej. Początkujący geolodzy wykorzystują stereomikroskopy zoom do porównywania skamieniałości i minerałów. Możliwości zastosowania są wielorakie. Dlatego wybór jest również szeroki.

Aby zapewnić przegląd, przygotowaliśmy tabelę poglądową Kształcenie.

Urządzenia, które zostały zaprojektowane specjalnie dla przemysłu, charakteryzują się następującymi właściwościami:

• ciężki, często przewieszony statyw ze zmienną regulacją wysokości do badań dużych obiektów,
• materiały bezpieczne pod względem ESD dla SMD,
• duży odstęp roboczy do manipulacji obiektami pod mikroskopem,
• często tylko z oświetleniem padającym lub bez źródła światła do specyficznego oświetlenia obiektów nieprzezroczystych za pomocą światła pierścieniowego lub zimnego,
• solidne wykonanie, do użytku codziennego.

Złotnicznych prac precyzyjnych lub prac w laboratoriach dentystycznych już od dłuższego czasu nie można sobie wyobrazić bez stereomikroskopu. Jednak nawet w nowoczesnej technologii produkcyjnej stereomikroskopy zoom znajdują niezliczone możliwości zastosowania. Coraz mniejsze i precyzyjniejsze komponenty wymagają obrazu o coraz lepszej rozdzielczości. Dotyczy to zwłaszcza przemysłu półprzewodnikowego i płytek drukowanych. Coraz większego znaczenia nabiera kontrola jakości i dokumentacja półproduktów oraz procesów ich wytwarzania. Niezbędne są tu dobre instrumenty optyczne z przetwarzaniem obrazu. Czy można sobie obecnie wyobrazić badania kryminalistyczne bez mikroskopu i stereomikroskopu? W filmach kryminalnych wskaźnik wykrywalności przestępstw jest blisko 100%. Byłoby to niemożliwe bez stereomikroskopu zoom!

Diagnostyka in-vitro dotyczy urządzeń i materiałów, które są zgodne z ustawą o wyrobach medycznych (MPG).

Wyciąg z ustawy o wyrobach medycznych §3 (Ustawa o wyrobach medycznych – MPG) Federalne Ministerstwo Sprawiedliwości i Ochrony Konsumentów.

§3 Definicje (MPG)

Diagnostyka in-vitro dotyczy wyrobów medycznych, które mogą być używane jako odczynnik, produkt odczynnika, materiał kalibracyjny, materiał kontrolny, zestaw, instrument, aparat, urządzenie bądź system pojedynczo, lub połączone ze sobą do badań in-vitro próbek pochodzących z ludzkiego ciała zgodnie z przeznaczeniem określonym przez producenta, w tym pozyskanej krwi i tkanek, a jego jedynym lub głównym celem jest dostarczenie informacji:

• o stanach fizjologicznych lub patologicznych, lub
• o wadach wrodzonych, lub
• do sprawdzenia bezpieczeństwa lub zgodności w przypadku potencjalnych odbiorców, lub
• do nadzoru działań terapeutycznych.

§4a Zapewnienie jakości w laboratoriach medycznych

(1) Każdy, kto przeprowadza medyczne badania laboratoryjne, musi ustanowić system zapewnienia jakości zgodnie z ogólnie uznanym stanem nauk i technologii medycznych do utrzymania wymaganej jakości, bezpieczeństwa i wydajności podczas stosowania diagnostyki in-vitro, jak również do zapewnienia wiarygodności uzyskanych w ten sposób wyników. Zakłada się prawidłowe zapewnienie jakości w laboratoriach medycznych, gdy przestrzegane są części A i B1 wytycznych Niemieckiego Stowarzyszenia Medycznego odnośnie zapewnienia jakości medycznych badań laboratoryjnych z dnia 23 listopada 2007 (Deutsches Ärzteblatt 105, s. A 341 do 355).

§ 31 Doradca d.s wyrobów medycznych

(1) Każdy, kto zawodowo dostarcza grupom specjalistycznym informacji technicznych lub instrukcji w zakresie prawidłowego obchodzenia się z wyrobami medycznymi (doradca ds. wyrobów medycznych), może wykonywać te czynności wyłącznie wtedy, gdy posiada wiedzę i doświaczenie wymagane w przypadku odpwiednich wyrobów medycznych w celach informacyjnych oraz, jeśli to konieczne, w celu pouczenia o obchodzeniu się z odpowiednimi wyrobami medycznymi. Dotyczy to również informacji udzielanych telefonicznie.
(2) Wiedzę specjalistyczną posiada każdy, kto pomyślnie ukończył praktykę zawodową w zakresie nauk przyrodniczych, medycznych lub technicznych i został przeszkolony w zakresie odpowiednich wyrobów medycznych.