U stóp Kastora
M35 jest perełką wycieczki lornetkowej po Bliźniętach; jednak w okolicy tej gromady jest więcej do odkrycia.
Nasza wędrówka po lornetkowym niebie prowadzi nas od dwóch głównych gwiazd konstelacji Bliźniąt na zachód, do granicy z Orionem. Od Kastora, lekko zakrzywiony rząd gwiazd prowadzi do gwiazd Tejat Posterior (μ Gem) i Tejat Prior (η Gem). Wraz z nimi, leżąca na północ od nich gromada otwarta Collinder 89 tworzy niemal równoboczny trójkąt.
Różnorodni sąsiedzi
Największy obiekt na naszej trasie ma średnicę większą od tarczy Księżyca w pełni. W lornetce od razu widać kształt z pięciu gwiazd, przypominający leżącą choinkę, czy rakietę. Słabsze gwiazdy są ledwo widoczne. Trudno ją też wyróżnić z otoczenia, w przeciwieństwie do gromady Messier 35 leżącej dalej na zachód, przy krawędzi pola widzenia.
Na dobrym niebie wiejskim gromadę tę możemy dostrzec nawet gołym okiem, jako mglistą plamkę. Jednak naprawdę ciekawie robi się w lornetce: mgiełka zamienia się w migoczący i skrzący się zbiór około 15-30 gwiazdek na obszarze tarczy Księżyca w pełni.
Gwiazdy podwójne? Czy też nie?
Przechodząc od gromady Messier 35 przez gwiazdę Propus (1 Gem) nieco ponad stopień na zachód, natkniemy się na wydłużony węzeł gwiazd, wyglądający jak nie do końca rozdzielona gwiazda podwójna. Ale rzut oka na mapę nieba wyjaśnia, że to gromada gwiazd NGC 2129.
Wracając do gromady Collinder 89 i gwiazdy Tejat Posterior: jeszcze około 2,5° dalej na południe od nich leży łukowaty łańcuch z czterech gwiazd. Najbardziej na południe wysunięta i najjaśniejsza tych gwiazek to ν Gem o jasności 4mag. W lornetce widać, że ma ona słabszą towarzyszkę leżącą niemal dokładnie na północ. Chociaż przy separacji 113" można z łatwością je rozdzielić, trzeba się dobrze przyjrzeć by dostrzec gwiadkę 8mag. Jest to jednak tylko optyczna gwiazda podwójna, bez fizycznego powiązania składników.
Specjalnym wyzwaniem w doskonałych warunkach w lornetce 10×50 jest leżąca przy południowo-zachodniej krawędzi M35 kolejna gromada: NGC 2158. Ale ponieważ leży ona około sześciokrotnie dalej niż M 35, widoczna jest jedynie jako mała plamka lub rozmyta gwiazdka. Jednoznaczna identyfikacja możliwa jest jedynie przy zastosowaniu statywu lub wyższego powiększenia.
Autor: Kay Hempel / Licencja: Oculum-Verlag GmbH