Wokół pasa podniebnego myśliwego

Gwiazdy wielokrotne, gromady gwiazd i najjaśniejsza mgławica refleksyjna na niebie: Orion oferuje miłośnikom obserwacji lornetkowych coś więcej niż tylko Wielką Mgławicę.

Mgławica Oriona, M42, to jedna z najpiękniejszych mgławic w ogóle, ale nasza wycieczka zahaczy o inne ciekawe obiekty w tym regionie.

Ozdobny pas

Punktem wyjścia jest centrum Oriona, rząd trzech gwiazd zwanych gwiazdami pasa. Obserwując przez lornetkę szybko można zauważyć, że wokół tych jasnych "świec" skupia się wiele innych, słabszych gwiazd tworząc wspólnie gromadę otwartą Collinder 70. Najbardziej na zachód wysunięta z jasnych gwiazd pasa przy dokładnym przyjrzeniu się przez lornetkę okazuje się podwójna. Przy separacji 53" Mintaka powinna być do rozdzielenia już w powiększeniu 8-krotnym, a podparcie lornetki bardzo w tym pomaga.

Około 2,5° na północny wschód od najbardziej na wschód wysuniętej gwiazdy pasa o nazwie Alnitak leży Messier 78, najjaśniejsza mgławica refleksyjna gwiaździstego nieba. Ta mgławica nie świeci sama, a odbija światło sąsiedniej gwiazdy. W mniejszych lornetkach trudno ją dostrzec, a nawet w 10×50 M78 wygląda jedynie jak mała, pozbawiona szczegółów mgiełka. Jednak w większej lornetce, jedynie kilka minut łuku na północ, widać inną, jeszcze słabszą mgławicę: NGC 2071.

Około 3,5° na południe od gwiazd pasa już gołym okiem można dostrzec pionową formację, tak zwany Miecz Oriona. Lornetka ujawnia ciekawy widok tego pełnego przepychu regionu wypełnionego mgławicami i gromadami gwiazd, które już same w sobie mogą być tematem osobnej wycieczki lornetkowej.

Najbardziej na północ leży gromada otwarta NGC 1981, która rozpoznawalna jest już w małej lornetce. O ile leżąca dalej na południe mgławica refleksyjna NGC 1977 jest widoczna w 10×50 jedynie w dobrych warunkach, o tyle duży kompleks mgławicowy Messier 42 od razu przykuwa uwagę. W jego jasnym wnętrzu leży układ wielokrotny θ Orionis. Przez lornetkę można rozdzielić dwa do trzech składników. Widoczny rozmiar mgławicy zależy w dużej mierze od jakości nieba. Jeśli warunki są dobre, to przy północnej krawędzi M42 powinno być zauważalne niewielkie poszerzenie. Chociaż należy ono do Mgławicy Oriona, jest skatalogowane jako osobny obiekt, Messier 43. Południowy koniec Pasa Oriona tworzy gromada otwarta NGC 1980 wokół gwiazdy Nair al Saif (ι Orionis), którą rozdzieli już mała lornetka.

Autor: Kay Hempel / Licencja: Oculum-Verlag GmbH